วันจันทร์ที่ 9 มีนาคม พ.ศ. 2558

การใช้คำให้ถูกความหมาย


หลอกลวง (การล่อให้เข้าใจผิด)
หลอกล่อ (การล่อให้ทำตามที่ต้องการ)

ผ่อนปรน (แบ่งหนักให้เป็นเบา ทำทีละน้อย)
ผ่อนผัน (การลดหย่อนให้)

คร่ำครึ (เก่ามาก ไม่ทันสมัย)
ค่ำคร่า (เก่าแก่จนชำรุดทรุดโทรม)

ครบถ้วน (ทำเต็มจำนวนที่กำหนดไว้)
ครบครัน (พร้อมเพรียงไม่ขาดเหลือ)

เยือกเย็น (หนาวเย็นมาก)
เย็นเยือก (อาการเย็นที่เกิดขึ้นทันทีทันใด)

เพียงพอ (มีแล้วและเพียงพอ)
พอเพียง (ยังขาดจึงต้องการ)

เข้มแข็ง (ขยันขันแข็งทำงาน ไม่ย่อท้อ)
เข้มข้น (ใช้กับรสชาติอาหารที่รสจัด หรือใช้กับอารมณ์ดุเดือดเมื่อชมภาพยนตร์)
เข้มงวด (เอาจริงเอาจัง เคร่งเครียด)

ลักพา (แอบพาหนี)
ลักลอบ (แอบทำสิ่งไม่ดี)

เร่งรัด (การกระตุ้น "เร่ง" อย่างกวดขัน)
เร่งรีบ (รีบด่วน)
เร่งเร้า (วิงวอน)

เยาะเย้ย (การสมน้ำหน้าผู้อื่น)
เสียดสี (การพูดประชดในลักษณะที่ตรงกันข้ามอย่างสิ้นเชิง)
เหยียดหยาม/ ถากถาง (การดูถูกผู้อื่น)
เหน็บแนม (พูดว่ากระทบผู้ฟังจนรู้สึกหน้าชา)
กระแนะกระแหน (พูดว่าตรงๆ ว่าอยู่ตลอด)

เผลอ (หลงลืมไปชั่วขณะ)
เผอเรอ (ไม่ระมัดระวัง)

ผัด (เลื่อนเวลา)
ผลัด (เปลี่ยนตำแหน่งจากที่เดิม)

หนาแน่น (มีมากจนทึบไปหมด)
แน่นหนา (แข็งแรงมั่นคง)

คลี่คลาย (คลายออก)
ผ่อนคลาย (ลดลง)

โปรด (เป็นผลดีแก่ผู้รับสาร)
กรุณา (เป็นผลดีแก่ผู้ส่งสาร)

วาระ (สุริยคติ ปีใหม่ใช้ "วาระขึ้นปีใหม่")
ดิถี (จันทรคติ คือ เดือนอ้าย ขึ้น ๑ ค่ำ)

ประเทศไทย มี ๓ ฤดู ๒ หน้า
ฤดูฝน                      หน้าฝน
ฤดูหนาว                  หน้าแล้ง
ฤดูร้อน                    หน้าแล้ง

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น